रात

चंद्र चांदण्यासमेत

नको राहूस झोपेत

रात सरेलच बघ

तुझ्या मिटल्या डोळ्यांत 

रात बेहोष उदेली

मंद धुंद प्रकाशात

रात जाहली गडद

तिच्या मोकळ्या केसांत

चंद्र गेला झाकोळून

काजळल्या आभाळात

रंग सोनेरी स्वप्नांचा

तिच्या मिटल्या डोळ्यांत

 रात जरा काळोखली

राजी जाहला प्रकाश

आभा तिच्या मुखड्याची

राती सूर्व्याची संगत

नको जाऊस जळून

घ्यावी काया उजळून

चंद्रसूर्य ठहरेल

उद्या तिच्या अंकुरात

-कौमुदी