आताशा माला माझाच चेहरा
पहावासा वाटत नाही.
आरशातून कितीतरी नजरांचे व्रण
. . . टोचत राहतात.
ओळखीचे अनोळखी कित्येक चेहरे
ओळखू येतात आता . . .
"त्या" चेहऱ्यातून
निस्वार्थाचे हसू खेळवले आहे
कि गेले आहेत किती पुराचे अश्रू !?
तद्दन बेरकीपणा लपलेला . . .
"तो" चेहरा आता परकाच आहे
. . . . माझ्यासाठी
-कौमुदी.
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा