आत्ममग्नतेचा अख्खा डोह
तळागाळासकट माझा
गाढ गहराईने हरेक लाट
शोधते किनारा
आणि विलीन होते
माझ्याच गढूळलेल्या खळबळीत
लाटांचे अंर्तगोल फुगवटे
कसे उठले डोहात
आसमंतही डोहाळलेला
तरी आसमंत डोहात उतरले नाही
आणि ...
सुकण्याची वाटही न पाहता
डोहाचा काळोख परिघातून वजा झाला
-कौमुदी
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा