'माझे राघव'

मी परिघाला विस्तारुनिया घेते

मी माझ्या कोषी गन्धाळूनिया जाते

मी न्हाते कोण्या अस्तित्वाच्या रंगी

नि पाहते तेव्हा अस्तित्व स्वत:चे नसते

न कळे केव्हा शापित जगणे झाले

मी दु:खाला उ:शाप मानून बसले

मूर्त शिळा असण्याची होण्याआधी

अश्रू माझे 'माझे राघव' झाले

-कौमुदी.